Five Uncomfortable Moments

Ongemakkelijke momenten. Helaas maak ik ontzettend vaak ongemakkelijke dingen mee, waarbij ik of geen idee heb ik wat ik moet zeggen, of geen idee heb wat ik moet doen. Het leek me wel leuk om daar na het artikel van vorige week (five happy moments) iets over te schrijven!

1. Ik maak lekker een wandelingetje naar huis en zie opeens dat iemand mij tegemoet komt lopen. Bij mij begint het dan al te kriebelen. We zien elkaar al, maar we zijn nog te ver om ‘hallo’ tegen elkaar te zeggen. Ongemakkelijk kijk ik hem aan en wanneer hij bijna langs mij loopt kom ik tot de conclusie: Oké, we gaan geen hoi zeggen. Dan precies het moment dat onze wegen elkaar kruisen, zegt hij ‘hallo’. Shhhhhhhhhhit, te laat, nu ben ik al langs hem af. En dan komt het ‘nu-voel-ik-me-dom’ moment waar ik mij omdraai en nog onhandig ‘doei’ roep tegen zijn rug. Buh, vervelend.

2. Laatst wilde ik met een klasgenootje wat te drinken halen in de kantine van school. Helaas was het apparaat waar koffie en thee in zit leeg. Nou, heel gedoe om alles weer bij te laten vullen., maar uiteindelijk hadden we dan ons lekkere kopje cappuccino. Komen we bij de kassa, vraagt het kassameisje: ‘is alles gelukt?’. Oh wat aardig denk ik bij mezelf. ‘Ja hoor, het duurde even, maar we hebben onze koffie!’, antwoord ik. Op dat moment kijkt het kassameisje me aan alsof ik gek ben. ‘Uh, ik had het tegen mij collega… maar fijn dat je koffie hebt…’, zegt ze terwijl ze naar een meisje achter mij wijst. Ieeeee, pijnlijk.

3. Aangezien ik in Utrecht studeer, maar nog in Eindhoven woon moet ik soms heel vroeg met de trein om op tijd op school te komen. Vaak slaap ik dus ’s ochtends nog even in de trein. Ik slaap nooit echt diep. Soms, als ik half in slaap ben gevallen, begint mijn hoofd naar voren te vallen… Aangezien ik nog half wakker ben, ben ik mij er heel bewust van dat mijn hoofd op en neer gaat (van die schokkende knikbewegingen…). Maar aangezien ik ook weer half slaap, geef ik er op dat moment niks om. Tot het moment dat ik weer 100% wakker ben. Ik doe mijn ogen open en zie twee meisjes tegen over mij heel gek naar mij kijken, en daarna beginnen ze allebei te giechelen. Oh god, heb ik weer.

4. Iets minder ongemakkelijk, maar toch best vervelend is het tegenkomen van bekenden, maar niet meer weten waar je ze van kent. ‘Hey Laura! Lang niet gezien joh, hoe gaat het nu met je?’. Aha, jou ken ik dus… maar hoe heet je ook alweer en waar ken ik je van…? Vervelend.

5. Ik ga elke week sporten met een vriendin van me. We hebben nu ongeveer drie lessen Zumba gehad van meneer ‘it’s easy, easy!’, en we kennen nog geen één van de volgens hem zo makkelijke dansjes. Dus dan staan we weer compleet een andere kant op te draaien of botsen we tegen mensen aan die opeens naar achter beginnen te springen. Allemaal prima, tot meneer ‘it’s easy, easy!’ met microfoon en al ons even komt duidelijk maken hoe grappig wij er uit zien en naast ons komt staan roepen hoe alles moet. Fijn, met ongeveer 80 mensen erbij…

Dat waren mijn ongemakkelijke momentjes! Maken jullie ook wel eens zulke dingen mee, zo ja wat dan?! Ik ben benieuwd!